วันพุธที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2553

Nintendo 3DS (ニンテンドー3DS)




เราก็เป็นคนนึงที่เล่นเกมของนินเทนโด(任天堂)แบบพกพามาตั้งแต่เกมบอยธรรมดา จนถึงเกมบอยแอดวานซ์
แล้วล่าสุดก็มี Nintendo DS
มาถึงDSIอะไรต่างๆก็ไม่ได้ติดตามซื้อต่อ เพราะโดยพื็นฐานก็ยังดูเป็นแบบเดียวกับ DSอยู่

จริงๆแล้ว มีการวิเคราะห์ออกมาว่าเกม Nintendo DS มีผู้เล่นเป้าหมายเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเด็กๆ
ก็รู้สึกว่าจริง เพราะมีเพื่อนทั้งผู้หญิงผู้ชายเล่นกันหลายคนทีเดียวตั้งแต่ช่วงแรกๆที่ออกมา
มีเกมน่ารักๆออกมามากมาย เลยทำให้เกมเป็นสิ่งที่ไม่ได้เน้นกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กผู้ชายเหมือนที่เคยรู้สึก
มีเกมสำหรับผู้หญิง เกมน่ารักๆ เกมฝึกสมองสำหรับผู้ใหญ่ เกมฝึกภาษาต่างๆ รวมถึงซอฟท์แวร์ที่เป็นประโยชน์ในชีวิตประจำวันต่างๆ ทั้งบันทึก ควบคุมค่าใช้จ่าย คุมน้ำหนัก เป็นต้น

มาเมื่อไม่กี่วันนี้ไปเปิดเวบเจอว่าจะมีเกมรุ่นใหม่แบบสามมิติออกมาในต้นปีหน้า 2011

เห็นว่าที่ญี่ปุ่นจะออกวันที่26 /02/2011 ( 2011年2月26日จากวิกิพีเดีย) ราคา 25,000 Yen
เลื่อนไปจากที่ตอนแรกมีประกาศไว้ว่าจะออกปีนี้ วันที่ 11 พ.ย. (11月11日)
ได้เห็นวีดีโอโฆษณาเกมในyoutube ก็เริ่มรู้สึกอยากติดตามดูว่า การแสดงผลแบบสามมิติที่เครื่องเล่นเกมแบบพกพาทำได้ จะอยู่ในระดับไหน
จากที่เคยไปดูทีวีสามมิติตามห้างรู้สึกว่าแพงมาก และยังต้องใส่แว่นดูอยู่ ก็รู้สึกว่า นี่อยู่บ้านดูทีวีต้องใส่แว่นอะไรมากมาย ปกติก็ใส่แว่นสายตาอยู่แล้ว จะต้องใส่สามมิติอีก เลยรู้สึกว่าเทคโนโลยีสามมิติอาจจะไม่เหมาะกับการใช้ในชีวิตประจำวันเท่าไหร่
ของเกม 3DS นี้ ราคาก็แพงกว่าเกมที่ขายกันปกติ แต่ก็ถ่ายรูปสามมิติได้ แล้วก็พกพาได้ ไม่ต้องใช้แว่นดูด้วย
จริงๆแล้วมันก็อาจเป็นแค่ภาพแอนิเมชั่นที่ดูมีมิติ เหมือนหนังการ์ตูนสามมิติ
คงไม่ถึงขนาดกับเด้งออกมาเหมือนไปดูหนังสามมิติหรอก
แต่ถ้ามันไม่เด้งออกมามาก การแสดงผลมันก็อาจจะเทียบได้แค่พวก PSP ที่ทำมานานแล้วรึเปล่านะ

พอลองเสิร์ซดูรายละเอียดอีกเห็นว่ามันมีเวบชื่อ 3DS ด้วย
www.3dsthailand.com

3ds.blog.so-net.ne.jp

ในวิกิพีเดียก็มีด้วย
( ว่าแต่มีเวบอันนี้ที่เหมือนจะใช่ แต่จริงๆเป็นอะไรไม่รู้ด้วย www.3ds.co.jp, www.3ds.com/jp/ )

คิดว่าคงมีคนติดตามกันพอสมควร ตอนนี้ก็เปิดให้จองตามเวบขายของต่างๆกันแล้ว
ลองดูเวบบอร์ดนี้มีเปรียบเทียบรูปกับเกมอื่นๆให้ดูกันด้วย


คราวนี้รู้สึกว่าเครื่องแปลกไปจาก DS ตรงที่ทำปุ่มต่างๆมาไว้บนตัวเครื่อง ทั้ง Select, Home, Start และปุ่มเปิดปิด
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะของ DS มีปัญหาในเรื่องการเปิดปิด การรีเซ็ตเกมรึเปล่าไม่รู้เหมือนกัน

ในเวบของนินเทนโดมีซูมให้ดู แถมมีตัวอย่างเกมต่างๆให้ดูภาพเล่นๆกันไปก่อน



กล้องมีกล้องใน 1 กล้อง กล้องด้านนอก อีก 2
แต่ก็ถ่ายภาพได้ละเอียดแค่ 640×480(0.3 เมกะพิกเซล)
ดีตรงที่ถ่ายรูปเราแล้วสร้างตัวการ์ตูนของเราออกมาน่ะแหละ

ระบบ surechigai หรือ ติดต่อเกมเครื่องอื่นตอนเดินผ่านกันโดยใช้WiFiก็เป็นระบบที่ดูน่าสนดี เปิด WIFI ตลอดเปลืองแบตน่าดู
ว่าแต่จะได้ข้อมูลจากคนที่เดินผ่านไปมาได้ในเวลาอันรวดเร็วได้ยังไงก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เหมือนได้เจอเพื่อนใหม่ อย่างที่บางคนต้องเข้าไปหาในเวบ แต่นี่คือเคยเดินผ่านกันตัวเป็นๆ อาจเป็นความพยายามในการเชื่อมโยงโลกเสมือนให้เข้าใกล้โลกความจริงอย่างหนึ่งก็ได้



เกมที่เห็นโฆษณาเวอร์หน่อยก็เป็นเกมจีบสาวสามมิติ .....มันจะเด้งเวอร์เกินจริงไปมั๊ย ถ้าได้อย่างนั้นจริงคนแห่ไปจองแน่

ข่าวจากเวบต่างๆ

วันศุกร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2553

เทศกาลกินเจ

ถึงเทศกาลกินเจทีไรแถวบ้านก็คึกคัก มีคนมารวมตัวกันขายอาหารเจมากมาย
ว่าแต่อาหารเจไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำกันแบบมันๆเยิ้มๆ มีแต่ของทอด ไม่เห็นจะน่ากินตรงไหน
แล้วก็ใส่กันแต่พวกโปรตีนแทนเนื้อสัตว์ ทำให้เหมือนเนื้อสัตว์ให้มากที่สุด
แทนที่จะทำผัก เห็ด ให้มันเป็นอาหารปลอดเนื้อสัตว์แบบมีพืชผักแทนก็ไม่ได้
เลยรู้สึกว่ามันพยายามให้คนกินหลอกตัวเองว่าได้กินเนื้อสัตว์รึเปล่า
แล้วมันจะได้บุญเหรอ ถึงแม้ว่ากินเจแล้วจะทำให้ได้รับสารอาหารโปรตีนจากเนื้อสัตว์น้อยลง
แต่ก็ใช้โปรตีนจากถั่ว เต้าหู้ เห็ด ก็น่าจะดีกว่า
พวกโปรตีนเกษตรหรืออาหารแทนเนื้อสัตว์น่าจะใส่แต่น้อย ให้พอได้คุณค่าทางอาหารก็พอแล้ว

ถึงเทศกาลนี้จะไม่ได้กินเจตลอด แต่ก็รู้สึกว่าดีที่มีเทศกาลงดกินเนื้อสัตว์ขึ้นมา
เพียงแต่รูปแบบอาหารอาจจะต้องลองปรับกันบ้างอาจจะดีขึ้นรึเปล่านะ
สำหรับยุคนี้ คนอาจจะนิยมกินของเพื่อสุขภาพกันมากขึ้น ก็เลยคิดว่าอาหารเจ ถ้าจะทำเพื่อสุขภาพจริง
ก็ต้องลดพวกมันๆเยิ้มๆลงไปบ้างน่าจะดีกว่า

วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553

โลกแห่งมิติ

ปัจจุบัน เทคโนโลยีสามมิติเริ่มจะเข้ามามีบทบาทในชีวิตเรามากขึ้นไม่ว่าจะเป็นโรงหนังสามมิติ ทีวีแบบสามมิติ กล้องสามมิติ เกมสามมิติการฉายภาพแบบสามมิติ เวลาพรีเซนต์ หรือจัดนิทรรศการเป็นต้นก็เริ่มเห็นมากขึ้นหรือว่าภาพแบบสองมิติจะไม่สามาารถตอบสนองความต้องการของมนุษย์เราได้ครบไม่งั้นก็เพียงแค่ความอยากจะพัฒนาเทคโนโลยีให้มากขึ้น ทำให้มีความเสมือนจริงมากขึ้นซึ่งถ้ามีโลกเสมือนจริงแล้ว คนอาจจะใช้ชีวิตในโลกความเป็นจริงน้อยลงอย่างการช้อปปิ้งผ่านเวบไซต์ก็เช่นเดียวกัน ทำให้คนไม่ออกไปซื้อของในโลกจริงที่มีการเดินไปดูของจริงแต่ดูเพียงรูปในเวบไซต์ เทคโนโลยีสามมิติก็อาจจะช่วยในเรื่องนี้ได้ ถ้าไม่ได้ออกไปดูของจริง แต่สามารถดูรูปแบบสามมิติได้ในคอม หรือในทีวี ก็อาจจะตอบสนองเรื่องการตรวจสอบสินค้าก่อนซื้อได้หรืออนาคตอาจจะพัฒนาให้สามารถทดลองจับของจริงจากคอมก็ได้โดยที่คนทั่วไปสามารถเข้าถึงเทคโนโลยีเหล่านี้

ถ้าเทคโนโลยีสามมิติเข้ามาในชีวิตเรามากขึ้นกว่านี้ อุปกรณ์ทุกอย่างจะสามารถแสดงผลแบบสามมิติได้
และสามารถนำภาพสามมิติมาแสดงได้ในทุกที่ รวมถึงการนำภาพสามมิติจากกล้องมาตั้งแทนรูปแบบสองมิติที่นำมาใส่กรอบ เทคโนโลยี วีดีโอคอล ก็อาจกลายเป็นการส่งภาพสามมิติหากันแบบเรียลไทม์

แต่ข้อจำกัดของเทคโนโลยีสามมิติตอนนี้คือ ทำให้สายตาใช้งานหนักมากขึ้น
แม้เพียงเทคโนโลยีแบบสองมิติในปัจจุบันก็ทำให้คนสายตาสั้น สายตาเอียงกันมากอยู่แล้ว
ถ้าสามมิติเข้ามา ก็อาจทำให้คนมีปัญหาสายตามากขึ้น
หรือจริงๆ เทคโนโลยีอาจมีการพัฒนาจนกระทั่งเราสามารถมองเห็นมันได้เหมือนภาพของจริง ที่เราไม่ต้องทำลายสายตาก็เป็นได้
เมื่อถึงจุดอิ่มตัวของเทคโนโลยีสองมิติ คนก็เริ่มแสวงหาเทคโนโลยีที่สูงขั้นกว่านั้นคือเปลี่ยนเป็นสามมิติ
ต่อไปจากสามมิติ ก็อาจเป็นการพัฒนาให้สามารถแสดงสิ่งมีมิติที่สามารถจับต้องได้จริงตามการตั้งโปรแกรมก็ได้
หรือเมื่อถึงจุดหนึ่ง เทคโนโลยีอาจถดถอยกลับไปสู่จุดเริ่มต้นของมันก็ได้
เมื่อถึงยุคที่เฟื่องฟูมากๆ ก็อาจจะนำไปสู่จุดสิ้นสุด เหมือนอารยธรรมต่างๆ

ถ้าทรัพยากรที่มีอยู่ไม่สามารถตอบสนองการพัฒนาสิ่งของต่างๆมาสำหรับเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วได้ ผู้ผลิตไม่สามารถแบกรับต้นทุนที่สูงขึ้นแต่ราคาขายถูกลงเรื่อยๆได้ ก็อาจถึงทางตันได้ในที่สุด

China World Expo 2010 (1) รายละเอียดโดยรวมของการเดินทาง


เมื่อปลายเดือนก.ค.ได้มีโอกาสเดินทางไปงาน World Expo ที่เซี่ยงไฮ้
ระยะเวลาประมาณ 9 วัน  (เดินทาง 2 วัน)
ไปงานวันแรกได้ไปดูพาวิลเลี่ยนจีนและญี่ปุ่น นอกจากนั้นก็ เข้าพาวิลเลียนทั่วๆไปที่ไม่ต้องต่อคิวนาน เช่นพวก theme pavillionที่ใหญ่โตหรูหราเย็นสบาย
ดูงานสี่วัน เที่ยวเซี่ยงไฮ้ แล้วไปเที่ยวหังโจว โดยจองตั๋วรถไฟระหว่างเมือง เที่ยวละ 54 หยวน

การเตรียมตัวก่อนเดินทาง

  • จองตั๋วเครื่องบิน    ราคาประมาณ หมื่นห้าพันบาท
  • ซื้อตั๋วเข้างาน 3 วัน400 หยวน บวกตั๋วเข้างาน 1 วัน 160 หยวน
  • ขอวีซ่าเมืองจีนที่สถานฑูตจีนแถวเอสพลานาดรัชดา   ค่าวีซ่า 1 พันบาท ระยะเวลาประมาณสามวัน   http://th.chineseembassy.org/th/lsfw/qzxk/
  • จองที่พักโฮสเทลใกล้รถใต้ดิน พักห้องส่วนตัวสองคน   คนละประมาณ เจ็ดร้อยบาทต่อคืน
  • วางแผนการเดินทาง ศึกษาเส้นทางแผนที่คร่าวๆ ค่าใช้จ่าย และข้อห้ามข้อแนะนำต่างๆในการเข้าชมงาน   http://en.expo2010.cn/


แผนการเดินทาง
วันแรก เดินทางกลางคืน  ไปถึงเซี่ยงไฮ้เช้า
วันที่สอง เข้าที่พักและไปจองตั๋วรถไฟระหว่างเมือง รวมทั้งเที่ยวเมืองเซี่ยงไฮ้เล็กน้อย
วันที่สาม เที่ยวงานเอ๊กซ์โปวันแรก
วันที่สี่   เที่ยวงานเอ๊กซ์โปวันที่สอง
วันที่ห้า เที่ยวงานเอ๊กซ์โป วันที่สาม
วันที่หก เที่ยวงานเอ๊กซ์โป วันที่สี่
วันที่เจ็ด  เที่ยวเมืองหังโจว
วันที่แปด  เที่ยวเมืองเซี่ยงไฮ้
วันที่เก้า   เดินทางกลับ

ค่าครองชีพเซี่ยงไฮ้
ราคาอาหาร อยู่ราวๆ สิบกว่าหยวนถึงยี่สิบหยวนถ้ากินข้างทาง ไม่กินหรูหราอะไร
ค่าน้ำ อยู่ประมาณ สามถึงสี่หยวน
ค่าเดินทาง   รถไฟใต้ดินอยู่ประมาณ สองถึงสี่หยวน มีบัตรรถไฟแบบเติมเงินให้ใช้  สามารถใช้จ่ายเงินได้ที่ร้านอื่นๆ รวมทั้งรถเมล์และรถแท๊กซี่ด้วย

3G กับชีวิต

ชีวิตทำงานปัจจุบันของเรา ทำงานเสร็จแล้วก็กลับหอพัก ไม่ค่อยได้ไปไหนมาก
กิจกรรมบันเทิงที่มีก็อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ มีทีวีเครื่องเล็กๆ และเกมเอาไว้เล่นคลายเหงา
สิ่งที่จะจำเป็นต่อมาก็เป็นคอมพิวเตอร์
พอมีคอมพิวเตอร์แล้วก็อยากเล่นอินเตอร์เน็ตขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
แต่มาทำงานแล้วออกมาอยู่หอใกล้ที่ทำงาน ไม่ได้อยู่บ้านก็ไม่มีเน็ตแรงๆให้ใช้ เลยต้องไขว่คว้าหาเน็ตไร้สายจากมือถือมาใช้งาน
ซึ่งความเร็วก็เทียบไม่ได้เลยกับเน็ตที่บ้าน เปิดเวบอะไรก็ยังพอทน แต่เรื่องโหลดไฟล์ต่างๆ หรือเล่นเกมเฟซบุ๊คนี่สิ รอเป็นชาติกว่าจะโหลดเสร็จ แถวหอก็ไม่มีสัญญาณ wifi กับเค้า
อยู่แถบชานเมือง สัญญาณอะไรก็เข้าไม่ค่อยถึง

พอมีข่าวเรื่อง3G ซึ่งฟังดูเป็นเทคโนโลยีใหม่ ได้ลองดูรายละเอียดแล้วเห็นว่าทำให้เล่นเน็ตได้เร็วขึ้นก็สนใจ
ถามไถ่คนรอบๆตัวก็มีคนใช้ได้ มีสัญญาณอยู่ที่หอด้วย เลยลองไปหาซิมสามจีและโทรศัพท์สามจีมาเล่นดู
ถึงแม้สัญญาณจะไม่แรงมาก แต่ลองเล่นเน็ตแล้วเร็วกว่าedgeที่เคยใช้แต่เดิมมาก จะเล่นวีดีโอ เล่นเกมแฟลช โหลดไฟล์ใหญ่ๆหลายสิบเมก หรือเป็นร้อยเมกก็ไม่ต้องรอนานจนหลับอีกต่อไป


คนอื่นๆจะเห็นว่าสามจีเป็นอะไรก็ไม่รู้ แต่สำหรับเรามันก็แค่เครื่องมือที่ทำให้เล่นเน็ตได้เร็วขึ้น ได้อัพเดตข้อมูลข่าวสารต่างๆได้ทันที รวมทั้งรับข้อมูลอัพเดตเฟซบุ๊คของเพื่อนและตั้งให้เช็คอีเมลได้ตลอดเวลา
ตอนนี้ก็ใช้แพคเกจตามจำนวนข้อมูล ทำให้เปิดเน็ต stand by ได้ตลอด ไม่ต้องกลัวชั่วโมงหมด
เพียงแต่อย่าโหลดไฟลใหญ่ๆเยอะจนเกินโควต้าของแพคเกจก็พอ

สามจีปัจจุบันที่เปิดให้ใช้กันก็นับตามจำนวนข้อมูลที่อัพโหลด ดาวน์โหลด แต่ก็ถือว่ายังมีราคาแพงอยู่เมื่อเทียบกับราคาเน็ต broadband ไม่จำกัดชั่วโมงและจำนวนข้อมูลที่ใช้กันตามบ้าน
แต่ถ้าเทียบกับว่าสามารถพกติดตัวไปได้ตลอดและstand by ได้ตลอดตามแต่แบตมือถือจะอำนวย
ก็ถือว่าคุ้มค่า
สามจีของTOTที่ใช้อยู่ตอนนี้ก็ยังมีข้อจำกัดอยู่ที่พื้นที่ให้บริการยังไม่มากนัก พอออกไปนอกเขตปริมณฑลก็ไม่ค่อยมีสัญญาณ ใช้อะไรไม่ได้
แต่เนื่องจากชีวิตนอกเหนือจากการทำงานแล้ว โดยส่วนมากอยู่หอ ซึ่งมีสัญญาณ และกลับบ้านในกทม.ก็มีสัญญาณเกือบทุกที่ จึงถือว่าสะดวกสบายมากทีเดียว
สามจีก็ถือว่าเหมาะกับชีวิตคนปัจจุบันที่กระแส social mediaกำลังมาแรง เพราะจะไปที่ไหนก็เปิดเน็ตคอยstand by เช็คข้อมูลการแจ้งข่าวอัพเดตของ social media ได้ตลอดเวลา

แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ถึงจะมีสามจีของทีโอทีใช้แล้วก็ยังคงต้องมีเบอร์โทรศัพท์ของค่ายมือถือปกติใช้อยู่ด้วย เพราะไม่สามารถใช้งานได้ตลอดทุกที่ยกเว้นว่าจะโรมมิ่งเครือข่ายโทรศัพท์กับ AIS

ตอนนี้ก็รู้สึกขอบคุณที่มีการพัฒนาระบบสามจีขึ้นมาให้ใช้กันได้ ไม่ต้องทนกับเน็ตเอจอืดๆต่อไป

ถ้ามีการประมูลสามจี แล้วมีสามจีใช้กันทั่วประเทศ ก็คงใช้ซิมเดียวที่เป็นทั้งเบอร์โทรศัพท์ที่ใช้ปกติ และเป็นซิมใช้เล่นเน็ตได้ด้วย
คงไม่ต้องเป็นห่วงว่าเวลาเดินทางไปที่ไหนจะไม่มีเน็ตให้เล่น
ตอนนี้ก็คงต้องรอต่อไป